سنسورهای القایی سنسورهای بدون تماس هستند که اساسا بر مبنای مدار های مغناطیسی بنانهاده شده‌اند، از این رو به آن‌ها سنسورهای الکترومغناطیسی نیز می‌گویند. این سنسور ها  تنها در مقابل فلزات عکس العمل نشان می‌دهند و می‌توانند فرمان مستقیم به رله ها، شیرهای برقی، سیستم های اندازه گیری و مدارات کنترل الکتریکی ارسال نمایند.

ساختمان این سنسور ها از سه طبقه تشکیل می‌شود: اسیلاتور ، اشمیت تریگر ، تقویت خروجی .

قسمت اساسی این سنسور ها از اسیلاتور با فرکانس بالا تشکیل یافته که می‌تواند توسط قطعات فلزی تحت تاُثیر قرار گیرد. این اسیلاتور باعث به وجود آمدن میدان الکترومغناطیسی درقسمت حساس سنسور می‌شود. نزدیک شدن یک قطعه فلزی باعث به وجود آمدن جریان های گردابی در قطعه گردیده و این عمل سبب جذب انرژی میدان می‌شود و در نتیجه دامنه اسیلاتور کاهش می‌یابد. از آنجا که طبقه دمدولاتور آشکارساز دامنه اسیلاتور است در نتیجه، کاهش دامنه اسیلاتور توسط این قسمت به طبقه اشمیت تریگر منتقل می‌شود. کاهش دامنه اسیلاتور باعث فعال شدن خروجی اشمیت تریگر گردیده و این قسمت نیز به نوبه خود باعث تحریک طبقه خروجی می‌شود.