هرگاه دو هادی در فاصله ای از هم قرار گیرند، تشکیل خازن را می دهند.
در عمل خازن از دو صفحه فلزی با سطح نسبتاً زیاد تشکیل یافته که به این دو صفحه جوشن های خازن نیز می گویند.دو جوشن در فاصله کمی از هم قرار گرفته و مابین آنها ازماده عایق یا دی الکتریک پر می شود.نوع خازن از جنس دی الکتریک آن مشخص می شود.
اعمال ولتاژ به یک خازن باعث ذخیره بار الکتریکی بر روی جوشن های خازن می شود. به این عمل شارژ خازن  می گویند. در حین عمل شارژ خازن مانند یک کلید اتصال کوتاه بوده و باعث عبور جریان از مدار می شود.در همین حال در دو سر خازن اختلاف پتانسیل به وجود می آید.وقتی ولتاژ خازن به اندازه ولتاژ منبع برسد، عمل شارژ متوقف گشته و جریان مدار صفر می شود.در این حالت اگر خازن را از مدار جدا کنیم ، همچنان ولتاژ خود را حفظ می کند.
عکس عمل فوق را تخلیه یا دشارژ خازن می گویند.چنانچه خازن شارژ شده را توسط یک هادی اتصال کوتاه کنیم ، الکترون های اضافی جوشن B از طریق هادی به سمت جوشن A حرکت کرده و کمبود الکترون آن را از بین می برند.در حین این عمل باز جریان الکتریکی در مدار جاری می گردد ولی این بار عکس حالت قبل می باشد.
نکته مهمی که در مورد شارژ و دشارژ خازن باید دقت نمود ، این است که در حین عمل شارژ و دشارژ جریان به وجود آمده در مدار تنها از سیم های رابط عبور کرده و از عایق بین دو جوشن هیچ جریانی عبور نمی کند.